ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΜΟΡΙΩΝ Δ`
ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΣ
ΠΕΡΙ ΠΟΡΕΙΑΣ ΖΩΩΝ
ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΜΟΡΙΩΝ Δ`
ΚΕΙΜΕΝΟ
Τα περισσότερα από τα έναιμα ζώα έχουν και χολή ۠ σε μερικά βρίσκεται πάνω στο συκώτι, ενώ σε άλλα είναι ξέχωρη και πάνω στα έντερα. Όλα τα ψάρια έχουν χολή και τα περισσότερα την έχουν πλάι στα έντερα ۠ αλλά και τα περισσότερα φίδια την έχουν σε όλο το μήκος του εντέρου. Μερικά ζώα, όμως, δεν έχουν καθόλου χολή, όπως π.χ. το άλογο, το ελάφι, το ζαρκάδι, ο γάιδαρος, το μουλάρι, η καμήλα, η φώκια, το δελφίνι. Στους ανθρώπους μερικοί φαίνονται να έχουν χολή επάνω στο συκώτι, ενώ άλλοι όχι.
Η χολή είναι είδος περιττώματος και δεν εκπληρεί κάποιο σκοπό. Μερικές φορές η φύση χρησιμοποιεί προς όφελος του οργανισμού ακόμα και το περίττωμα. Στα ζώα που το συκώτι τους έχει υγιή σύσταση και το αίμα που τροφοδοτεί το συκώτι είναι γλυκό, σε αυτά δεν υπάρχει καθόλου χολή στο συκώτι. Στα ζώα, όμως, εκείνα που έχουν συσταθεί από λιγότερο καθαρό αίμα, η χολή είναι το περίττωμα που παράγεται από αυτό το αίμα ۠ γιατί το περίττωμα είναι το αντίθετο της τροφής και το πικρό του γλυκού ۠ και το υγιές αίμα είναι γλυκό. Έτσι, είναι φανερό ότι η χολή δεν υπάρχει για κάποιο σκοπό ۠ είναι απόβλητο. Γι` αυτό και πολλοί έλεγαν ότι αίτιο μακροβιότητας είναι η απουσία της χολής. Την καρδιά π.χ. δε θα μπορούσε να την πλησιάσει κάποιος χυμός σαν τη χολή, γιατί η καρδιά δε μπορεί να δεχτεί βίαιη επίδραση, και από τα υπόλοιπα σπλάχνα κανένα, εκτός από το συκώτι, δεν είναι επιτακτικά απαραίτητο ۠ γι` αυτό το λόγο συμβαίνει μόνο σ` αυτό.
Όταν οι σουπιές τρομάξουν και βρεθούν σε πανικό, σκορπίζουν μελάνι και φτιάχνουν μια μαύρη θολούρα σα φράγμα μπροστά από το σώμα τους. Ακόμη, και τα καλαμάρια και τα χταπόδια έχουν μελανηφόρο σάκο. Η σουπιά έχει μεγάλη ποσότητα μελανιού ۠ αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ζει κοντά στη στεριά και στο ότι δεν έχει άλλο μέσο άμυνας, όπως έχει το χταπόδι για παράδειγμα τα πλοκάμια και την αλλαγή του χρώματός του. Μια και αυτά τα ζώα δεν έχουν αίμα, είναι ψυχρά και φοβούνται εύκολα.
Υπάρχουν πολλά γένη και είδη οστρακόδερμων. Όλα τους έχουν εκ γενετής ένα επικάλυμμα πάνω από το εκτεθειμένο μέρος της σάρκας τους για προστασία. Τα δίθυρα οστρακόδερμα, όπως τα χτένια και τα μύδια, προστατεύονται με το κλείσιμο των θυρίδων τους. Ο αχινός έχει το καλύτερο αμυντικό σύστημα απ` όλα : διαθέτει ένα κυκλικό όστρακο γύρω του, που τον καλύπτει ολόκληρο, οχυρωμένο με ένα φράχτη από αγκάθια. Ο αχινός δεν έχει καθόλου σαρκώδες μέρος. Έχουν πέντε δόντια, και όλα τα αυγά τους δεν είναι φαγώσιμα. Κινούνται συχνά, χρησιμοποιώντας τα αγκάθια τους σαν πόδια. Γενικά, τα οστρακόδερμα υποφέρουν με τα μεγάλα κρύα και τις μεγάλες ζέστες και δε μπορούν να αντέξουν τις υπερβολικές διαφορές της θερμοκρασίας.
Στα έντομα, το σημείο που βρίσκεται η έδρα της αίσθησης βρίσκεται ανάμεσα στο κεφάλι και την κοιλότητα όπου βρίσκεται το στομάχι. Στα περισσότερα υπάρχει ένα τέτοιο μέρος, ενώ σε άλλα υπάρχουν περισσότερα, όπως π.χ. στις σαρανταποδαρούσες ۠ γι` αυτό και όταν κοπούν συνεχίζουν να ζουν. Απ` όλα τα έντομα το πιο ιδιόμορφο είναι το είδος των τζιτζικιών : το στόμα και η γλώσσα τους είναι ενωμένα σε ένα μόριο και μέσα από αυτό παίρνουν την τροφή τους από τα υγρά υλικά σαν από ρίζα. Όλα τα έντομα είναι τα πιο λιγόφαγα απ` όλα τα ζώα, όχι τόσο εξαιτίας του μικρού μεγέθους τους όσο λόγω της ψυχρότητάς τους ( γιατί η θερμότητα και χρειάζεται τροφή και τη χωνεύει γρήγορα, ενώ το ψυχρό δεν απαιτεί τροφή ) και περισσότερο απ` όλα τα τζιτζίκια ۠ στο σώμα τους αρκεί για τροφή η υγρασία που αφήνει ο αέρας.
Όλα τα έντομα είναι πολύποδα προκειμένου, μέσω της πολυποδίας, να έχουν ταχύτερη κίνηση, αντισταθμίζοντας έτσι τη φυσική τους βραδύτητα και ψυχρότητα. Όσα από αυτά έχουν λιγότερα πόδια είναι φτερωτά για να αντισταθμίζουν την έλλειψη των ποδιών. Μερικά από τα φτερωτά έντομα ζουν νομαδική ζωή και πρέπει να απομακρυνθούν αρκετά για να βρουν την τροφή τους ۠ έτσι, είναι τετράπτερα και το σώμα τους είναι ελαφρύ, όπως π.χ. οι μέλισσες. Όσα από αυτά είναι μικρά είναι δίπτερα, όπως π.χ. οι μύγες.
Μερικά από τα έντομα έχουν και κεντρί για άμυνα ενάντια στους εχθρούς τους. Το κεντρί, λοιπόν, άλλα το έχουν μπροστά και άλλα πίσω ۠ αυτά που το έχουν μπροστά το έχουν δίπλα στη γλώσσα. Όπως στους ελέφαντες το αισθητήριο όργανο της όσφρησης έχει γίνει χρήσιμο τόσο για την άσκηση της βίας όσο και για τη λήψη της τροφής, το ίδιο έχει συμβεί και σε μερικά από τα έντομα που έχουν κεντρί πλάι στη γλώσσα. Όσα δεν έχουν κεντρί στο μπροστινό μέρος έχουν δόντια, όπως π.χ. τα μυρμήγκια και οι μέλισσες. Όσα έχουν κεντρί στο πίσω μέρος είναι άγρια και χρησιμοποιούν το κεντρί σαν όπλο. Μερικά έχουν το κεντρί μέσα στο σώμα τους, όπως οι μέλισσες και οι σφήκες, επειδή είναι φτερωτά ۠ επειδή το κεντρί τους είναι λεπτό, αν ήταν εξωτερικό θα φθειρόταν εύκολα, αν πάλι ήταν χοντρό, όπως του σκορπιού, θα τα βάραινε.
Ο άνθρωπος αντί για μπροστινά σκέλη και πόδια έχει βραχίονες και χέρια. Είναι το μοναδικό ζώο που στέκεται όρθιο, επειδή η φύση και η ουσία του είναι θεϊκή ۠ έργο του υπέρτατα θεϊκού είναι η νόηση και η φρόνηση, και αυτό δε θα ήταν εύκολο αν υπήρχε μεγάλος όγκος σώματος από πάνω ۠ γιατί το βάρος κάνει τη διάνοια και την κοινή αίσθηση δυσκίνητη. Γι` αυτό, όταν το σωματώδες μέρος και το βάρος του αυξηθούν πολύ, το σώμα αναγκαστικά ρέπει προς τη γη κι έτσι, για λόγους ασφαλείας, η φύση έδωσε στα τετράποδα, αντί για βραχίονες και χέρια, τα μπροστινά πόδια.
Σε σύγκριση με τον άνθρωπο, όλα τα ζώα έχουν κατασκευή νάνου, δηλ. έχουν το άνω μέρος του σώματος μεγάλο, ενώ εκείνο που φέρει το βάρος και χρησιμεύει στην κίνηση είναι μικρό. Στους ανθρώπους αυτό το μέρος είναι συμμετρικό με το κάτω και γίνεται πολύ μικρότερο καθώς ο άνθρωπος αποκτά την πλήρη του ανάπτυξη ۠ στη νηπιακή ηλικία συμβαίνει το αντίθετο : τα άνω μέρη είναι μεγάλα, ενώ το κάτω μικρό – γι` αυτό και τα μωρά έρπουν, αλλά δε μπορούν να βαδίσουν και αρχικά δεν έρπουν καν, αλλά μένουν ακίνητα. Όσο περνάει ο καιρός μεγαλώνουν τα άνω, δηλ. το σώμα ανάμεσα στην έδρα και το κεφάλι.
Τα οπίσθια μέρη του ανθρώπου είναι ιδιόμορφα σε σύγκριση με τα τετράποδα. Σχεδόν όλα τα τετράποδα έχουν ουρά και όσα δεν έχουν ουρά μεγάλου μεγέθους έχουν κάτι σαν κολόβωμα για δείγμα. Ο άνθρωπος δεν έχει ουρά, αλλά έχει ισχία. Για να μπορεί ο άνθρωπος να φέρει εύκολα το βάρος του, η φύση έκανε τα άνω μέρη ελαφριά και πρόσθεσε βάρος στα κάτω μέρη ۠ γι` αυτό έκανε τα ισχία και τους μηρούς και τις γάμπες σαρκώδη ( τα σκέλη, οι μηροί και οι γάμπες όλων των άλλων ζώων είναι άσαρκα – είναι νευρώδη, οστεώδη ή ακανθώδη ). Ταυτόχρονα, κάνοντας η φύση τα ισχία σαρκώδη, τα έκανε χρήσιμα και για την ανάπαυση ۠ γιατί τα τετράποδα στέκονται χωρίς κόπο και δεν κουράζονται να το κάνουν συνέχεια ( γιατί ξεκουράζονται το ίδιο σα να ξάπλωναν, αφού το σώμα τους υποβαστάζεται από τέσσερα στηρίγματα ), ενώ για τους ανθρώπους δεν είναι εύκολο να στέκονται όρθιοι και το σώμα τους χρειάζεται να αναπαυτεί και να καθίσει.
ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΣ
ΚΕΙΜΕΝΟ
Η αρχή της κίνησης είναι το αντικείμενο επιδίωξης ή αποφυγής στη σφαίρα της δράσης. Η θερμότητα και η ψύξη ακολουθούν αναγκαστικά τη σκέψη ή τη φανταστική απεικόνιση αυτών των πραγμάτων. Γιατί το δυσάρεστο αποφεύγεται, ενώ το ευχάριστο επιδιώκεται και όλα τα δυσάρεστα ή τα ευχάριστα συνοδεύονται πάντα με αίσθηση θερμότητας ή ψύχους. Αυτό φαίνεται και από τα συναισθήματα. Οι εξάρσεις θάρρους, οι φόβοι, οι σεξουαλικές απολαύσεις και οι άλλες σωματικές καταστάσεις, ευχάριστες και δυσάρεστες, συνοδεύονται από θερμότητα ή ψύξη είτε τοπικά είτε σε ολόκληρο το σώμα. Έτσι, εύλογα έχουν δημιουργηθεί τα εσωτερικά μέρη του σώματος κι εκείνα που βρίσκονται κοντά στις αρχές της κίνησης των οργανικών μερών με τον τρόπο που έχουν δημιουργηθεί, αλλάζοντας από στερεά σε υγρά και από μαλακά σε σκληρά και το αντίστροφο. Ο άνθρωπος π.χ. που σκέφτεται ότι πρέπει να πορευτεί, σχεδόν ταυτόχρονα πορεύεται, αν δεν τον εμποδίσει κάτι άλλο. Γιατί οι ψυχικές καταστάσεις προετοιμάζουν κατάλληλα τα οργανικά μέρη, οι ορέξεις τις ψυχικές καταστάσεις και τις ορέξεις η φαντασία ۠ η δε φαντασία οφείλεται στη νόηση ή την αίσθηση.
ΠΕΡΙ ΠΟΡΕΙΑΣ ΖΩΩΝ
ΚΕΙΜΕΝΟ
Πρέπει να ξεκινήσουμε την έρευνά μας θέτοντας ως βάση τις αρχές τις οποίες χρησιμοποιούμε συνήθως στη φυσική έρευνα, θεωρώντας αληθινό αυτό που συμβαίνει σύμφωνα μ` αυτές τις αρχές σε όλα τα έργα της φύσης. Μία από αυτές τις αρχές είναι ότι η φύση δε δημιουργεί τίποτε μάταια και τίποτε περιττό, αλλά δημιουργεί πάντα το άριστο ۠ γι` αυτό αν ένας τρόπος είναι καλύτερος από έναν άλλον, αυτός θα είναι ο τρόπος της φύσης.
Το ότι η αρχή της κίνησης είναι από τη δεξιά πλευρά αποδεικνύεται από το γεγονός ότι οι άνθρωποι μεταφέρουν πάντα τα φορτία στον αριστερό ώμο ۠ γιατί τότε είναι δυνατόν να κινηθεί εκείνο που φέρει το φορτίο, μια κι εκείνο που δίνει την κίνηση είναι ελεύθερο. Ο τρόπος με τον οποίο ξεκινάμε το βήμα μας δείχνει, επίσης, ότι η αρχή της κίνησης είναι στη δεξιά πλευρά, γιατί όλοι οι άνθρωποι ξεκινούν με το αριστερό πόδι. Φυσιολογικά, το δεξί είναι καλύτερο από το αριστερό.
Αφού, λοιπόν, υπάρχουν τρεις περιοχές, το άνω, το μέσον και το κάτω, τα δίποδα έχουν το άνω μέρος τους σε μια θέση που αντιστοιχεί στην άνω περιοχή του σύμπαντος ۠ τα πολύποδα και τα άποδα ( π.χ. τα φίδια ) σε μια θέση που αντιστοιχεί στη μεσαία περιοχή ۠ τα φυτά, τέλος, σε μια θέση που αντιστοιχεί στην κάτω. Η αιτία είναι ότι τα φυτά είναι ακίνητα και το άνω μέρος καθορίζεται σε σχέση με την τροφή ۠ στην περίπτωση, λοιπόν, των φυτών η τροφή λαμβάνεται από τη γη. Τα τετράποδα, τα πολύποδα και τα άποδα ζώα έχουν το άνω μέρος τους σε θέση που αντιστοιχεί με τη μέση περιοχή, επειδή δεν είναι όρθια. Ο άνθρωπος είναι το πιο σύμφωνο με τη φύση δίποδο. Η αρχή έχει μεγάλη αξία και το άνω έχει μεγαλύτερη από το κάτω, το εμπρός από το πίσω, το δεξί από το αριστερό.
Έτσι, λοιπόν, αν δεν υπήρχαν κάμψεις στα σκέλη ή στις ωμοπλάτες και τα ισχία, κανένα από τα έναιμα ζώα που διαθέτουν πόδια δε θα μπορούσε να προχωρεί ۠ ακόμη, η κάμψη δε θα ήταν δυνατή αν κάτι δεν έμενε ακίνητο.-