alexmandis - Useful notes

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

ΤΟ ΑΛΑΤΙ

Το αλάτι βρίσκεται ελεύθερο στη φύση, είτε σαν ορυκτό, είτε σαν το αποτέλεσμα της εξάτμισης του θαλασσινού νερού. Χρησίμευσε ως νόμισμα σε διάφορα σημεία του κόσμου και, μάλιστα, υπήρξε και αιτία πολέμων. Ακόμη, χρησιμοποιήθηκε στην αγγειοπλαστική. Το αλάτι είναι απαραίτητο συστατικό της διατροφής ανθρώπων, ζώων και ορισμένων φυτών. Είναι ίσως το πιο αποτελεσματικό συντηρητικό τροφίμων.
¨ Βασιλιάς ¨ των καρυκευμάτων, ήταν ίσως το πρώτο που εμπλούτισε σε γεύση το φαγητό του ανθρώπου στα βάθη των αιώνων, διατηρώντας μέχρι σήμερα την πρωτοκαθεδρία στο τραπέζι μας. Η παρασκευή του αναφέρεται τόσο στην Κινεζική όσο και στην Αιγυπτιακή ιστορία ۠ ειδικά για τους αρχαίους Αιγύπτιους, το αλάτι αποτελούσε απαραίτητο συστατικό για την ταρίχευση των νεκρών ( μούμιες ). Οι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν ως νόμισμα στην αρχαιότητα, κυρίως ως ανταλλαγή ειδών ( αλάτι για σκλάβους ). Επίσης, έπαιξε σημαντικό ρόλο σε πολλά θρησκευτικά τελετουργικά ανά τους αιώνες, σε διαφορετικές θρησκείες, συμβολίζοντας την αγνότητα.

Οι αμέτρητες χρήσεις του

Βράσιμο νερού : το αλάτι που προσθέτουμε στο νερό, κάνει το τελευταίο ( το νερό ) να βράζει σε μεγαλύτερη θερμοκρασία, επομένως μειώνει τον αναγκαίο χρόνο βρασίματος.
Ξεφλούδισμα αυγών : αν βράσουμε τα αυγά σε αλατισμένο νερό, θα μπορέσουμε να τα ξεφλουδίσουμε πιο εύκολα.
Φρεσκάδα αυγών : γεμίστε μια κούπα με νερό και προσθέστε 2 κουταλάκια του γλυκού αλάτι ۠ βάλτε μέσα τα αυγά : τα φρέσκα αυγά θα πάνε στον πάτο, ενώ τα παλιά θα επιπλέουν.
Αποφυγή μουχλιάσματος : για να μη μουχλιάζει εύκολα το τυρί, τυλίξτε το με ένα πανί βρεγμένο με αλατόνερο, πριν το βάλετε στο ψυγείο.
Βραστές πατάτες : σουρώστε τις βρασμένες πατάτες και βάλτε τις πάλι στην κατσαρόλα ۠ ραντίστε τις με αλάτι ۠ με αναμμένο το μάτι της κουζίνας, ανακατέψτε ( κουνήστε ολόκληρη την κατσαρόλα ) : το αλάτι θα απορροφήσει όλο το επιπλέον νερό που έχουν διατηρήσει οι πατάτες στο εσωτερικό τους.
Διατήρηση φρούτων : κομμένα μήλα, αχλάδια και πατάτες, αν βουτηχτούν σε κρύο, ελαφρά αλατισμένο νερό, δε θα μαυρίσουν.
Καφές φίλτρου : μια ελάχιστη δόση αλατιού μέσα στο φίλτρο της καφετιέρας ( όταν φτιάχνετε καφέ ) θα βελτιώσει τη γεύση, αλλά κυρίως θα αφαιρέσει την πικράδα που παίρνει ο καφές όταν μένει πολλές ώρες στην κανάτα της καφετιέρας.
Λεκέδες από κρασί : σκεπάστε το λεκέ με αλάτι ۠ θα απορροφήσει το υπόλοιπο κρασί. Μετά ξεπλύνετε με κρύο νερό.
Ξεθωριασμένα χρώματα : πλύνετε τα χρωματιστά υφάσματα που έχουν ξεθωριάσει ( κουρτίνες, χαλάκια ) με αλατόνερο για να ζωντανέψετε τα χρώματα.
Τσιμπήματα εντόμων : βρέξτε το σημείο που σας τσίμπησε το έντομο και ρίξτε επάνω αλάτι για να ανακουφιστείτε από τον πόνο.
Κεριά που δε στάζουν : μουλιάστε τα καινούρια κεριά σε αλατόνερο για λίγες ώρες και αφήστε τα να στεγνώσουν καλά πριν τα ανάψετε για πρώτη φορά ۠ όταν καίγονται, δε θα στάζουν.
Λουλούδια σε βάζο : μια ελάχιστη ποσότητα αλάτι στο νερό του βάζου θα βοηθήσει τα λουλούδια σας να διατηρηθούν για περισσότερο καιρό.

Πρέπει να ξέρουμε ότι όλα τα τρόφιμα από μόνα τους, περιέχουν αλάτι. Το αλάτι περιέχει νάτριο αλλά και χλώριο. Το παραπανίσιο νάτριο μπορεί να προκαλέσει αύξηση των σωματικών υγρών και στη συνέχεια να εμφανιστεί πρήξιμο στο σώμα, αύξηση του βάρους και δυσκολία στην αναπνοή ( πνευμονικό οίδημα ). Το αλάτι προκαλεί ψηλή πίεση ( έμφραγμα, εγκεφαλικό ), καρδιαγγειακά προβλήματα, καθώς και καρκίνο του στομάχου. Μπορεί, επίσης, να δημιουργήσει διαταραχές στα νεφρά, και συμβάλει στην απώλεια ασβεστίου, με αποτέλεσμα να αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης.

Η μείωση κατανάλωσης του αλατιού συνιστά σήμερα έναν από τους βασικούς κανόνες της υγιεινής διατροφής. Αρκεί η σταδιακή μείωση, ώστε να συνηθίσουμε στη λιγότερο αλμυρή γεύση των τροφών.

ΥΠΕΡΤΑΣΗ

Η ψηλή πίεση είναι αιτία εγκεφαλικών επεισοδίων, καρδιακής ανεπάρκειας και προβλημάτων στα νεφρά και στα μάτια. Οι αρτηρίες υφίστανται φλεγμονή και μπορεί να έχουν απώλεια αίματος ή υγρών, γεγονός που εμποδίζει την καρδιά να στηρίζει την κυκλοφορία του αίματος. Ακόμη, η ψηλή πίεση προκαλεί πονοκεφάλους, σπασμούς, έντονες ανησυχίες και βραχύπνοια.
Όταν εμφανιστεί, συνήθως διαρκεί για όλη τη ζωή. Μπορεί, όμως, να αντιμετωπισθεί και να ελεγχθεί με επιτυχία. Η ψηλή πίεση ( υπέρταση ) χαρακτηρίστηκε ως ο ¨ σιωπηλός δολοφόνος ¨, διότι μπορεί να υπάρχει, να εξελίσσεται και να δημιουργεί βλάβες σε ζωτικά όργανα χωρίς να προκαλεί συμπτώματα. Η αντιμετώπισή της βασίζεται σε αλλαγές του τρόπου ζωής ( αλάτι, τσιγάρο, αλκοόλ, λίπη, καθιστική ζωή ).
Υπολογίζεται ότι το 25% του πληθυσμού παγκοσμίως πάσχει από υπέρταση ( περ. 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ).

Οι σκέψεις και τα συναισθήματα που έχουμε, επηρεάζουν τη φυσιολογία του οργανισμού μας. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να προσπαθείτε να αντιμετωπίζετε με νηφαλιότητα τις αναπόφευκτες αντιξοότητες της ζωής. Όταν κυριεύεστε από συναισθήματα απογοήτευσης, κούρασης, καταπόνησης, αγωνίας, άγχους, φόβου και στρες λόγω διαφόρων καταστάσεων : κάντε ένα βήμα πίσω, ηρεμήστε και προσπαθήστε με κάθε τρόπο να βλέπετε με προοπτική το σύνολο της εικόνας που βιώνετε. Πολύ συχνά, μια ήρεμη αντιμετώπιση των προβλημάτων, χωρίς να πέφτετε στην παγίδα του φαύλου κύκλου των αρνητικών συλλογισμών, θα σας επιτρέψει να ξεπεράσετε τις δυσκολίες.
Και μην ξεχνάτε, ότι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν είναι εκείνος που βρίσκεται σε μια σειρά συγκεκριμένων καταστάσεων, αλλά εκείνος που διαθέτει μια σειρά από συγκεκριμένους τρόπους αντιμετώπισης ( των συγκεκριμένων καταστάσεων ) της ζωής. –

ΚΑΦΕΪΝΗ

Η παγκόσμια παραγωγή καφέ συνεχώς αυξάνεται. Τις τρεις πρώτες θέσεις ( για την παραγωγή καφέ ) κατέχουν η Βραζιλία, η Κολομβία και η Ινδονησία ۠ ακολουθούν το Μεξικό, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Γουατεμάλα. Τα 2 / 3 της παραγωγής καλύπτουν οι χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής. Η μεγαλύτερη, όμως, κατανάλωση του καφέ γίνεται στις βιομηχανικές χώρες της Δύσης. Τα σκήπτρα κατέχουν η Σκανδιναβία, έπειτα η Γερμανία, η Γαλλία, οι Η.Π.Α. και ο Καναδάς και οι μεσογειακές χώρες.
Τα διάφορα συστατικά που περιέχονται στον καφέ είναι πάνω από 2.000! Τα σημαντικότερα σε ποσότητα είναι κατά σειρά : οι υδατάνθρακες, οι πρωτεΐνες, τα λιπίδια, διάφορα οξέα, μεταλλικά άλατα και η καφεΐνη. Υπάρχουν, επίσης, και βιταμίνες, όπως η Β3. Η καφεΐνη περιέχεται και σε άλλα αφεψήματα, σε πολύ μικρότερη όμως ποσότητα ۠ έτσι, ο καφές έχει 90mg / 150ml, το τσάι έχει 40mg, η coca cola 26mg και το κακάο 4mg ۠ ο καφές ντεκαφεϊνέ έχει μόλις 3mg.

Ιστορία

Η ιστορία του καφέ ξεκίνησε στην Αιθιοπία, όπου η Coffea arabica μεγάλωνε ελεύθερα σα θάμνος. Το όνομα του καφέ προέρχεται από την αραβική λέξη qahwat al-būnn, κρασί του κόκκου. Όταν ο καφές ήρθε στην Ευρώπη, ήταν γνωστός ως ¨ αραβικό κρασί ¨.
Οι άνθρωποι αρέσκονταν στα ροφήματα που περιείχαν καφεΐνη από τα αρχαία χρόνια. Από το 2.700 π.Χ. ο Κινέζος Αυτοκράτορας Shen Nung έπινε ζεστό τσάι. Ο καφές άρχισε να χρησιμοποιείται στην Αφρική γύρω στο 575 π.Χ., όταν οι κόκκοι χρησιμοποιούνταν ως χρήματα και καταναλώνονταν ως τρόφιμα.
Από την Αφρική ο καφές πέρασε στην Υεμένη ۠ έπειτα στη Μέκκα και στη Μεδίνα. Ο καφές – σαν έτοιμο προϊόν, καθώς οι Άραβες απαγόρευαν αυστηρά την εξαγωγή σπόρων – πέρασε στην Ευρώπη από τη Βενετία, που διατηρούσε ισχυρές εμπορικές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, στα τέλη του 16ου αιώνα. Διατέθηκε αρχικά από τους Βενετούς εμπόρους στους πλούσιους, σαν εξωτικό είδος. Το πρώτο καφεποτείο άνοιξε στην Ιταλία το 1645.
Οι Ολλανδοί ήταν οι πρώτοι που κατάφεραν να πάρουν σπόρους καφέ και να τους καλλιεργήσουν αρχικά στις αποικίες τους στην Ινδονησία. Την ίδια εποχή το φυτό ( του καφέ ) πέρασε και στην Ινδία ( λαθραία ). Η δημοτικότητά του αυξήθηκε ραγδαία στην Ευρώπη ۠ στην Αγγλία υπήρχαν 3.000 καφεποτεία το 1675. Στη Γαλλία ο καφές έφτασε το 1657. Ένα από τα λάφυρα Πολωνών, Αυστριακών και Γερμανών, μετά τη νίκη τους στη Βιέννη το 1683, ήταν τα πολλά σακιά με καφέ, που άφησε πίσω του ο Οθωμανικός στρατός. Το 1714 οι Γάλλοι τον φέρνουν στην Αμερικανικά ήπειρο, στη Βραζιλία. Την ίδια εποχή καλλιεργήθηκε στην Τζαμάικα, το 1740 στο Μεξικό, το 1784 στη Βενεζουέλα, το 1893 στην Κένυα και την Τανζανία.

η επίδραση του καφέ στην υγεία :

Υπέρ : βελτιώνει τις πνευματικές ικανότητες και τη μνήμη, γιατί προκαλεί εγρήγορση και μείωση της ανίας ۠ αυξάνει τις καύσεις του οργανισμού ۠ βοηθάει τη μνήμη ۠ επιδρά θετικά στο ουροποιητικό σύστημα ۠ χρησιμοποιείται σε μερικά φάρμακα για την ημικρανία ۠ δεν είναι καρκινογόνος ουσία
Κατά : αυξάνει τη νευρικότητα, το άγχος και την αϋπνία ۠ αυξάνει την πίεση ۠ ανεβάζει το επίπεδο της χοληστερίνης ۠ προξενεί ταχυκαρδία, διαταραχές του εντέρου, εμετούς, ναυτία ۠ προκαλεί υπερβολική διούρηση και δυσκοιλιότητα ۠ προκαλεί εθισμό ۠ αυξάνει τον κίνδυνο αποβολής στις γυναίκες.

Η μέτρια χρήση της καφεΐνης ( 1 – 2 φλιτζάνια τη μέρα ) δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.

ΤΟ ΤΣΆΙ

Το τσάι είναι ένα παγκόσμια διαδεδομένο ρόφημα και το πιο δημοφιλές ποτό στον κόσμο μετά το νερό. Προέρχεται συνήθως από τα φύλλα του δέντρου τσάι ( Camellia thea ).

Ιστορία

Η ονομασία και η προέλευσή του είναι κινέζικη. Το ανακάλυψε ο αυτοκράτορας Σεν Νουνγκ το 2737 π.Χ. κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην αυτοκρατορία του : την ώρα που έβραζε νερό, ένα ρεύμα παρέσυρε φύλλα από κάποιο γειτονικό θάμνο και αυτά κατέληξαν στο ξεσκέπαστο τσουκάλι. Πριν προλάβει κανείς να αντιδράσει, τα φύλλα άρχιζαν να βράζουν και να χρωματίζουν το νερό. Ο Σεν Νουνγκ μύρισε το γλυκό άρωμα και δοκίμασε το πρώτο τσάι.
Οι Πορτογάλοι έφεραν το 1610 το τσάι στην Ευρώπη για λογαριασμό των Ολλανδών. Λίγο αργότερα, οι Ολλανδοί ξεκίνησαν μαζική εισαγωγή τσαγιού. Μια νέα μόδα με φανατικούς οπαδούς, το τσάι τα πρώτα χρόνια ήταν πανάκριβο. Μετά το 1675 η τιμή του έπεσε σε λογικά πλαίσια, και το τσάι από την Ολλανδία πέρασε στη Γαλλία και από `κει στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Τύποι

Το πράσινο τσάι είναι το πιο διαδεδομένο στην ανατολική Ασία. Με τη χημική ουσία ¨ καθεπσίν ¨ εμποδίζει την ανάπτυξη καρκίνου.
Το μαύρο τσάι είναι ο πιο διαδεδομένος τύπος τσαγιού που καταναλώνεται στις δυτικές χώρες. Δεν έχει την ίδια λειτουργία με το πράσινο τσάι, καθώς η τεχνική επεξεργασία καταστρέφει όλα τα ευεργετικά στοιχεία του
Στην Ελλάδα είναι ενδημικό το τσάι του βουνού ۠ λόγω της κατανάλωσης, όμως, κινδυνεύει να εξαφανιστεί.
Στην Κρήτη υπάρχει και το βότανο δίκταμο, που χρησιμοποιείται για τσάι.

Το τσάι γενικά περιέχει πληθώρα ευεργετικών χημικών ουσιών για τον άνθρωπο, οι οποίες με τη δράση τους μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης των περισσότερων καρκίνων. Έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και αποτελεί το δεύτερο σε κατανάλωση αφέψημα παγκοσμίως.

ΖΑΧΑΡΗ

Ιστορία

Τα φυτό του ζαχαροκάλαμου προέρχεται από το νησί της Ν. Γουινέας στον Ειρηνικό Ωκεανό. Από τα προϊστορικά κιόλας χρόνια μεταφέρθηκε ( από τον άνθρωπο ) στην Ινδία, όπου και καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά. Στην Ευρώπη η ζάχαρη ήρθε τον 8ο αιώνα μ.Χ. από τους Μαυριτανούς, όταν εγκαταστάθηκαν στην Ισπανία, αλλά και από τους Σταυροφόρους. Στο 15ο αιώνα η ζάχαρη ήταν πλέον ένα προσοδοφόρο εμπόριο.
Το εμπόριο σκλάβων ήταν ένας σημαντικός παράγοντας στην επέκταση των βιομηχανιών ζάχαρης. Από το 1701 έως το 1810 σχεδόν 1 εκατομμύριο σκλάβοι μεταφέρθηκαν στα νησιά Μπαρμπάντος και Τζαμάικα για να εργαστούν στις φυτείες ζάχαρης. Η ζάχαρη έγινε το κέντρο μιας βιομηχανίας, που συνδύαζε τις φυτείες ζάχαρης, το εμπόριο σκλάβων, τη ναυτιλία μεγάλης απόστασης, το χονδρικό και λιανικό εμπόριο και τη χρηματοδότηση επενδύσεων.
Η αυξανόμενη παραγωγή ζάχαρης οδηγεί στη μείωση της τιμής. Χρησιμοποιήθηκε ως γλυκαντική ουσία σε άλλες ουσίες, όπως το τσάι, ο καφές και το κακάο. Η αφαίρεση των δασμολογίων στις εισαγωγές ξένης ζάχαρης, έφερε περισσότερο ανταγωνισμό και χαμήλωμα των τιμών. Η κατάργηση του εμπορίου των σκλάβων το 1807 και έπειτα η κατάργηση της σκλαβιάς στις αρχές του 1830, οδήγησαν στην ανάγκη για τις τεχνολογικές βελτιώσεις, που έριξαν περισσότερο την τιμή.

Η ζάχαρη όπως και το άμυλο είναι υδατάνθρακας. Η γλυκόζη είναι η πιο απλή μορφή ζάχαρης. Η γλυκόζη είναι ένα βασικό συστατικό του αμύλου, το οποίο περιέχεται στο ψωμί, στα ζυμαρικά, στις πατάτες, στο ρύζι και στα δημητριακά.
Η ζάχαρη, ιδιαίτερα η λευκή, υφίσταται μεγάλη βιομηχανική επεξεργασία, με αποτέλεσμα να καταλήγει ¨ απογυμνωμένη ¨ από θρεπτικά συστατικά και να έχει γίνει καθαρά πηγή θερμίδων.

Η ζάχαρη προκαλεί φθορά των δοντιών, όπως η τερηδόνα και η πλάκα. Τα βακτήρια της στοματικής κοιλότητας τρέφονται με ζάχαρη και παράγουν οξέα, που προκαλούν αποδυνάμωση και στη συνέχεια ρήξη του σμάλτου, που καλύπτει τα δόντια. Έχει θερμίδες ( αποδίδει ενέργεια ), δυστυχώς όμως δεν έχει βιταμίνες και στοιχεία – γι` αυτό και την αποκαλούμε ¨ κενό ¨ συστατικό.

ΤΟ ΜΕΛΙ

Ιστορία

Η αξία του έχει εκτιμηθεί από τα πανάρχαια χρόνια. Στους αιγυπτιακούς παπύρους, πριν από 3.500 χρόνια, το μέλι αναφέρεται ως θεραπευτικό μέσο. Οι Αιγύπτιοι προσέφεραν στους θεούς τους κηρήθρες με μέλι ως πολύτιμο δώρο αφοσίωσης και εξευμενισμού. Στο βιβλίο της ζωής των αρχαίων Ινδών αναφέρεται ότι η ζωή παρατείνεται όταν στην καθημερινή τροφή υπάρχει τα γάλα και το μέλι. Το νέκταρ αποτελούσε την τροφή των αθάνατων Ολύμπιων θεών ۠ με μέλι ανατράφηκε ο Δίας από τη νύμφη. Ο Ιπποκράτης το συνιστούσε για τη θεραπεία πολλών ασθενειών, το ίδιο και ο Αριστοτέλης, που πίστευε ότι το μέλι παρατείνει τη ζωή. Η Κλεοπάτρα χρησιμοποιούσε το μέλι για τη ζωντάνια, την ευεξία, την ενίσχυση της θηλυκότητας, την ομορφιά και τη χαλάρωσή της στο προσωπικό της λουτρό.

ΤΟ ΜΕΛΙ

Το μέλι είναι η φυσική γλυκιά ουσία που παράγουν οι μέλισσες του είδους Apis mellifera από το νέκταρ των φυτών ή από εκκρίσεις ζώντων μερών των φυτών, τα οποία ( το νέκταρ και τις εκκρίσεις ) οι μέλισσες συλλέγουν, μετατρέπουν, αναμειγνύοντας με ειδικές ύλες του σώματός τους, αποθέτουν, αφυδατώνουν, εναποθηκεύουν και φυλάσσουν στις κηρήθρες της κυψέλης, προκειμένου να ωριμάσουν. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα προϊόν της φύσης που δεν επιδέχεται καμιά επεξεργασία.

Η ΓΥΡΗ

Είναι το προϊόν που συγκεντρώνουν οι μέλισσες από διάφορα λουλούδια. Είναι η πλουσιότερη φυσική τροφή σε πρωτεΐνες, βιταμίνες, ορμόνες, ένζυμα, απαραίτητα αμινοξέα και άλλα χρήσιμα συστατικά για τη διατροφή μας. Χρησιμοποιείται στη φαρμακοβιομηχανία, στη βιομηχανία καλλυντικών, στη διατροφή ανθρώπων και οικιακών ζώων, σε διάφορες έρευνες για τις αλλεργίες, σε προγράμματα βελτίωσης φυτών και στην επικονίαση φρούτων και λαχανικών.

Οι Έλληνες και το μέλι

Οι Έλληνες γνώρισαν και αγάπησαν το μέλι πολύ νωρίτερα από το ελαιόλαδο και πολύ πριν από το κρασί. Πάμπολλες μυθολογικές αναφορές και αναπαραστάσεις σε αρχαία ελληνικά αγγεία, κυρίως του 6ου αι. π.Χ., αποτελούν απόδειξη για τη σημαντική θέση που κατείχαν τα προϊόντα των μελισσών στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, όχι μόνο ως τρόφιμα αλλά και ως θεραπευτικά μέσα.
Σήμερα το ελληνικό μέλι είναι παγκοσμίως ξακουστό για την εξαιρετική του ποιότητα. Η μεγάλη ποικιλομορφία του στη γεύση και στο άρωμά του, το θέτει πολύ υψηλά στην παγκόσμια κατάταξη και του παρέχει διεθνή αναγνώριση. Αυτό το πλεονέκτημα οφείλεται κυρίως στην πλούσια ελληνική χλωρίδα, που αποτελείται από πολυάριθμα άγρια φυτά και βότανα.
Στην Ελλάδα παράγονται περίπου 12.000 τόνοι μελιού ετησίως. Το 65% αυτής της παραγωγής προέρχεται από εκκρίματα μελιτώματος ( δασικό μέλι, π.χ. πευκόμελο ) και το υπόλοιπο προέρχεται από λουλούδια ( μέλι λουλουδιών, ανθόμελο ). Η μεγαλύτερη ποσότητα του δασικού μελιού προέρχεται από τα πεύκα, τα έλατα και τις βελανιδιές.
Σήμερα υπάρχουν περίπου 25.000 μελισσοκόμοι στην Ελλάδα και περίπου 1,3 εκατομμύρια κυψέλες. Οι μελισσοκόμοι μετακινούν τις κυψέλες τους από μέρος σε μέρος και από πλαγιά σε πλαγιά, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τα πλεονεκτήματα κάθε εποχής και να δώσουν τροφή στις κυψέλες τους. Η εποχή της παραγωγής αρχίζει το Μάρτιο και τελειώνει το Νοέμβριο ( στα νοτιότερα μέρη της Ελλάδας ). Το Μάιο, όταν ανθίζουν οι πορτοκαλιές, οι μέλισσες τρέφονται από τα λουλούδια τους, που έχουν μεθυστικό άρωμα. Ο Ιούλιος είναι ο μήνας για το θυμαρίσιο μέλι, ο Σεπτέμβριος για το πεύκο και την ερείκη. Κατά γενικό κανόνα, η συγκομιδή του γίνεται αμέσως μετά την περίοδο σίτισης, για να εξασφαλισθεί όσο το δυνατόν καλύτερη γεύση.
Το μέλι ήταν η πρώτη – και για αρκετό διάστημα η μόνη – γλυκαντική ουσία που είχαν οι αρχαίοι Έλληνες στη διατροφή τους. Οι μάγειρες στο Βυζάντιο το σιγόβραζαν για να σιροπιάσουν τα ονομαστά γλυκά του ταψιού ( μπακλαβάς, κανταΐφι, γαλακτομπούρεκο, λουκουμάδες ). Ακόμη, χρησιμοποιείται στο στιφάδο και στον καπαμά ( Κέρκυρα ) ۠ στην Κρήτη χρησιμοποιείται στο μαϊνάρισμα του αρνίσιου κρέατος. Οι σύγχρονοι μάγειρες το αναμειγνύουν με ξίδι από σταφίδα και χυμό από πορτοκάλι και το χρησιμοποιούν σα σάλτσα για όλα τα φαγητά, από τα θαλασσινά μέχρι τις σαλάτες.

Θρεπτική αξία :

Το μέλι είναι ένα φυσικό βιολογικό προϊόν. Περιέχει 180 διαφορετικές ουσίες.

1. Τα ζάχαρα του μελιού είναι απλά και απορρωφούνται αμέσως ۠ γι` αυτό και το μέλι είναι μια γρήγορη πηγή ενέργειας για τον οργανισμό για τους αθλητές, τους αρρώστους κ.ά.
2. Το μέλι έχει ιχνοστοιχεία – συστατικά του σκελετού και των κυττάρων – τα οποία : παίζουν σπουδαίο ρόλο στη θρέψη και στο μεταβολισμό, ρυθμίζουν την οξύτητα του στομάχου και συμμετέχουν σε διάφορα ενζυμικά συστήματα
3. Επίσης, είναι τονωτικό, αυξάνει το ρυθμό λειτουργίας της καρδιάς, μειώνει προβλήματα έλκους στο στομάχι και, γενικά, συμβάλλει στην καλή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού
4. Έχει αντιμικροβιακή δράση και εμποδίζει την ανάπτυξη των βακτηρίων και άλλων παθογόνων οργανισμών ۠ είναι χρήσιμο για την επούλωση και τον καθαρισμό ή την απολύμανση πληγών
5. Η κατανάλωση μελιού βοηθάει στη γρηγορότερη αποκατάσταση της υγείας σε περιπτώσεις αναιμίας, λόγω σιδήρου που περιέχει
6. Βοηθάει σημαντικά στον ταχύτερο μεταβολισμό του οινοπνεύματος, με αποτέλεσμα να απαλλάσσεται κανείς γρηγορότερα από την κατάσταση μέθης
7. Ακόμη, έχει υψηλή περιεκτικότητα σε χολίνη, που βοηθά κυρίως άτομα που, λόγω της καθιστικής ζωής, υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.

Τα μέλι αποτελείται από :

1. υδατάνθρακες
2. πρωτεΐνες
3. αμινοξέα
4. 18 οργανικά οξέα
5. μεταλλικά στοιχεία ( σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, χλώριο, κάλιο κ.ά. )
6. ένζυμα ( δηλ. συμπλέγματα πρωτεϊνών )
7. βιταμίνες ( Β1, Β6, φολικό οξύ, C, D, E, παντοθενικό οξύ κ.λπ. )
και άλλες θρεπτικές ουσίες.
Βιοκαταλυτική δύναμη, λοιπόν, το μέλι, με τα 180 συστατικά του, προσφέρει στο σώμα όλες εκείνες τις ουσίες που χρειάζεται για το μεταβολισμό των σακχάρων και τη μετατροπή τους σε ενέργεια. Με τον τρόπο αυτόν αυξάνονται : η μυική δύναμη, η αντοχή και οι διανοητικές ικανότητες ۠ καταστέλλονται καταστάσεις κόπωσης και εξάντλησης, και ισχυροποιείται ο οργανισμός απέναντι στις ασθένειες. Το μέλι, λόγω της γλυκόζης που περιέχει, συντελεί στη γρήγορη αποβολή ( από το αίμα και τους ιστούς ) πολλών άχρηστων υλικών. Έχει σαφή διουρητική ενέργεια. Βοηθάει και ζωντανεύει την καρδιά

Είδη μελιού

Θυμαρίσιο : Το θυμαρίσιο μέλι ή ανθόμελο παράγεται από το νέκταρ των λουλουδιών. Είναι έντονα αρωματικό, εξαιρετικά ευχάριστο στη γεύση και με ανοιχτόχρωμη λαμπερή εμφάνιση ۠ κατατάσσεται στις καλύτερες ποιότητες μελιού που υπάρχουν. Κρυσταλλώνει.
Πευκόμελο : Το μέλι των μελιτωμάτων παράγεται από το χυμό του πεύκου, της ελάτης και άλλων δασικών φυτών. Το 65% περίπου της συνολικής παραγωγής μελιού στην Ελλάδα είναι πευκόμελο. Δεν είναι ιδιαίτερα γλυκό, είναι πλουσιότερο από το ανθόμελο σε ιχνοστοιχεία, σε πρωτεΐνες και αμινοξέα ( επομένως καλύτερη θρεπτική αξία ) και έχει λιγότερες θερμίδες. Δεν κρυσταλλώνει.

Συσκευασία

Η γυάλινη συσκευασία είναι καλή, γιατί το γυαλί είναι ουδέτερο και δεν αντιδρά με το μέλι, ώστε να αλλοιώσει την ποιότητά του. Η τενεκεδένια συσκευασία βοηθάει περισσότερο στη διατήρηση της βιολογικής αξίας του μελιού, γιατί δεν επηρεάζεται σημαντικά βακτηριοστατική δράση του. Τα πλαστικά βάζα, που δεν αναγράφουν την ένδειξη ¨ για τρόφιμα ¨, είναι ακατάλληλα και πρέπει να αποφεύγονται.

ΤΟ ΝΕΡΟ

Το νερό ( ύδωρ ) είναι η περισσότερο διαδεδομένη στη φύση χημική ουσία. Αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο. Οι άνθρωποι και τα ζώα έχουν στο σώμα τους 60 – 70 % νερό. Επίσης, το 60% του βάρους ενός δέντρου αντιστοιχεί σε νερό

Ιστορία

Δεν είναι τυχαίο ότι ο πλανήτης που ζούμε έχει χαρακτηριστεί ως υδάτινος πλανήτης. Η έκταση της Γης είναι 520 εκατομμύρια τετρ. χλμ. Από αυτά, τα 365 ( δηλ. 71% ) καλύπτονται από νερό. Από αυτό, το 97% είναι το νερό των ωκεανών, το οποίο είναι αλμυρό και δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ( το νερό των ωκεανών βοηθάει στη ρύθμιση του κλίματος του πλανήτη ). Μόνο ένα ποσοστό 2% είναι αποθηκευμένο ως φρέσκο νερό και βρίσκεται στις περιοχές των πάγων, στα χιονισμένα βουνά, στα ποτάμια, στις λίμνες και μέσα στη γη. Το φρέσκο, λοιπόν, νερό που μένει για να καταναλώνουμε καθημερινά είναι περίπου 1%. Αυτό το 1% το χρησιμοποιούμε για τη γεωργία, τη βιομηχανία, αλλά και τις καθημερινές μας ανάγκες.
Σε κάθε περιοχή του πλανήτη, όπου υπάρχει ζωή, υπάρχει και νερό. Ακόμα και στους πιο ξερούς αμμόλοφους των ερήμων υπάρχει κάποια ποσότητα νερού, προσκολλημένη στις επιφάνειες των κόκκων της άμμου. Το νερό είναι κοινή περιουσία. Αυτό σημαίνει ότι δεν ανήκει σε κάποιον άλλο, αλλά είναι διαθέσιμο για τον καθένα στην πηγή του. Είναι δηλ. κοινό αγαθό. Και είναι πολύ φτηνό. Επειδή είναι κοινό αγαθό, σημαίνει ότι δεν κοστίζει. Το κόστος είναι αποτέλεσμα των εξόδων που γίνονται για τη συλλογή του νερού, τη μεταφορά, την αποθήκευση και τη διανομή του. Χρησιμοποιείται περισσότερο από κάθε άλλο αγαθό.
Τα τελευταία χρόνια η κατανάλωση του νερού έχει αυξηθεί, λόγω της τεχνολογικής εξέτασης και της αύξησης του πληθυσμού. Το περισσότερο καταναλώνεται στις γεωργικές καλλιέργειες ( 69% ), δεύτερη σε κατανάλωση είναι η βιομηχανία ( 23% ) και τρίτη στη σειρά η κατανάλωση στα σπίτια ( 8% ).

Φυσικές ιδιότητες

Το νερό είναι υγρό, διαυγές, άχρωμο σε λεπτά στρώματα και κυανίζον σε μεγάλους όγκους. Η καθαρή ουσία είναι άγευστη, ενώ το καλό πόσιμο νερό έχει ευχάριστη γεύση, που οφείλεται στα διαλυμένα άλατα και αέρια.
Η πυκνότητά του είναι διαφορετική σε διάφορες θερμοκρασίες ۠ σε στερεή κατάσταση έχει μικρότερη πυκνότητα απ` ό,τι στην υγρή. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για την οικονομία της φύσης : Οι πάγοι επιπλέουν στο νερό και δρουν ως μονωτικά, εμποδίζοντας το νερό που βρίσκεται από κάτω να παγώσει, με όλες τις ευεργετικές συνέπειες στη ζωή του υδρόβιου κόσμου. Χωρίς την « ανωμαλία » αυτή της πυκνότητας του νερού, η ζωή στον πλανήτη μας δε θα υπήρχε, τουλάχιστον με τη σημερινή της μορφή, εξαιτίας της βαθμιαίας ψύξης του νερού στην επιφάνεια της Γης. Επίσης, το νερό που εισέρχεται στις ρωγμές των βράχων στερεοποιείται κατά τη διάρκεια του χειμώνα και προκαλεί την αποσάθρωσή τους. Ακόμα, το σπάσιμο των σωλήνων διανομής του νερού κατά το χειμώνα οφείλεται στην αύξηση του όγκου του, κατά τη μετάβαση από την υγρή στη στερεή κατάσταση. Χρησιμοποιείται ευρύτατα ως ψυκτικό μέσο, αλλά και ως φορέας θερμότητας στα καλοριφέρ.

Καταστάσεις

Απαντάται σε τρεις μορφές : στερεή ( πάγος, χιόνι ), υγρή ( νερό πηγών, ποταμών, θαλασσών ) και αέρια ( υδρατμοί στην ατμόσφαιρα ). Το νερό υπάρχει σε όλους τους ζωντανούς ( ζωικούς και φυτικούς ) οργανισμούς. Στις τροφές υπάρχει σε μεγάλο ποσοστό. Για παράδειγμα, το γάλα περιέχει 87%, οι πατάτες 78%, τα αβγά 74%, τα λαχανικά και τα φρούτα μέχρι και 93% νερό. Στο ανθρώπινο σώμα το νερό περιέχεται σε ποσότητα 70% και στο αίμα 90% ( στον εγκέφαλο 75%, στους μυς 75%, στα οστά 22% ).

Πόσιμο νερό

Το πόσιμο νερό πρέπει να περιέχει μικρή ποσότητα ανόργανων αλάτων ( 0,5 γρ. το λίτρο ), γιατί το καθαρό νερό χωρίς διαλυμένα άλατα είναι βλαβερό για τον οργανισμό, εξαιτίας της μεγάλης διαπιδυτότητας των κυττάρων. Γι` αυτόν ακριβώς το λόγο τα θαλασσινά ψάρια πεθαίνουν όταν μεταφερθούν σε γλυκό νερό και ψάρια του γλυκού νερού πεθαίνουν αμέσως μόλις τοποθετηθούν μέσα σε απεσταγμένο νερό, γιατί καταστρέφονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια ( αιμόλυση ). Το πόσιμο νερό περιέχει διαλυμένο οξυγόνο, άζωτο, διοξείδιο του άνθρακα, ελάχιστα ίχνη οργανικών ουσιών, καθώς και ίχνη φυτικών μικροοργανισμών.

Εμφιαλωμένο νερό

Το εμφιαλωμένο νερό, ανάλογα με την πηγή προέλευσής του, περιέχει διάφορα συστατικά που το κάνουν άλλοτε γλυκό, στυφό ή γλυφό. Πάντως, αυτού του τύπου τα νερά, επειδή προέρχονται από κάποια πηγή και πιθανόν να έχουν υποστεί βελτιώσεις, είναι πάντα καθαρά, έχουν σταθερή σύσταση και γεύση και είναι σωστά φιλτραρισμένα. Δεν υπόκεινται σε επεξεργασία και περιέχουν μεταλλικά ιχνοστοιχεία.

Αφυδάτωση

Η μεγάλη απώλεια από τον οργανισμό και η μη σωστή αποκατάσταση του ισοζυγίου νερού, ονομάζεται αφυδάτωση. Η αφυδάτωση, ανάλογα με το βαθμό της, μπορεί να είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση ۠ από μία απλή μείωση της δύναμης και της αντοχής, μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη καταστολή δυνάμεων, κατάρρευση, λιποθυμία, και σε παρατεταμένο βαθμό να προκαλέσει θάνατο.
Απώλειες νερού από τον οργανισμό έχουμε καθημερινά από τα ούρα, τον ιδρώτα, το αναπνευστικό σύστημα και τα περιττώματα. Αν το νερό που αποβάλλεται δεν αντικατασταθεί, ο οργανισμός κινδυνεύει από αφυδάτωση.
Η κατάσταση αφυδάτωσης δημιουργεί :
• ήπια ή υπερβολική δίψα
• ξηροστομία
• κόπωση
• μυική ατονία
• πονοκέφαλο
• αδυναμία συγκέντρωσης
• μειωμένη παραγωγή ούρων

Είστε ό,τι πίνετε

Το νερό κάνει πολύ περισσότερα από το να συντηρεί τη ζωή. Στην πραγματικότητα μπορεί να βελτιώσει την υγεία μας, τη φυσική μας κατάσταση, ακόμη και την εμφάνισή μας.

Το νερό :

1. Μας βοηθάει να αποβάλλουμε τις τοξίνες
2. Δραστηριοποιεί τα νεφρά
3. Διευκολύνει τη μεταφορά των θρεπτικών συστατικών που λαμβάνουμε με την τροφή
4. Διατηρεί σε χαμηλά επίπεδα την ουρία
5. Συμβάλλει στην εξισορρόπηση των ηλεκτρολυτών, οι οποίοι βοηθούν στον έλεγχο της πίεσης του αίματός μας
6. Βοηθάει στην ύγρανση των διόδων των ματιών, του στόματος και της ρινικής κοιλότητας
7. Διατηρεί το σώμα δροσερό όταν κάνει ζέστη και το μονώνει ενάντια στο κρύο
8. Βοηθάει στη λίπανση των αρθρώσεων
9. Βοηθάει στη διατήρηση του όγκου του αίματος, διατηρώντας έτσι την ενέργεια του σώματός σας
10. Η σωστή ενυδάτωση βελτιώνει τη συγκέντρωση και το χρόνο αντίδρασής σας, ιδιαίτερα κατά την άσκηση
11. Αυξάνει τον αριθμό θερμίδων που καίτε κατά τις καθημερινές σας δραστηριότητες
12. Μειώνει τον κίνδυνο κρυωμάτων, λοιμώξεων της ουρητικής οδού, της δυσκοιλιότητας, της νεφρολιθίασης και του καρκίνου της κύστης
13. Κάνει το δέρμα πιο λείο, πιο απαλό, πιο εύκαμπτο και με λιγότερες ρυτίδες
14. Συμβάλλει στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματός μας : αποβάλει θερμότητα, και τη μεταφέρει έξω από το σώμα μας όταν ιδρώνουμε ( γι` αυτό πρέπει να πίνουμε νερό όταν έχουμε πυρετό ).
Ακόμη, μας παρέχει πολύτιμα ιχνοστοιχεία όπως μαγνήσιο, ασβέστιο και νάτριο.

Από το 1992, η 22η Μαρτίου κάθε έτους έχει καθιερωθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως η παγκόσμια ημέρα για το νερό.

Πίνουμε νερό πριν διψάσουμε! Η αίσθηση της δίψας είναι ένας καθυστερημένος δείκτης αφυδάτωσης, που εμφανίζεται όταν τα κύτταρα έχουν ήδη ταλαιπωρηθεί από την έλλειψη υγρών.